donderdag 6 december 2012

Troost



, “en Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven om tot in eeuwigheid bij u te zijn”.

“Mijn omzwervingen hebt Gij te boek gesteld, doe mijn tranen in uw kruik; zijn zij niet in uw boek?”

Heer, Troost
vind ik alleen op het ogenblik bij U
te zitten aan uw voeten
Waar ik al mijn gedachten
en gevoelens kan brengen

Bij U alleen
vind ik troost en
Innerlijke rust

@Silvia

De Schuld




In mijn verbrokenheid
Roep ik tot U

Ik wil in Uw aanwezigheid zijn
Wilt U mijn leiden
uit deze donkere, verlaten plaats van pijn

Ik weet dat ik U kan vertrouwen
maar ik heb uw leiding nodig
Help mij, Heer
wat er ook gebeuren mag

Ik kan de beschuldigingen,
afwijzingen en onvergevings gezindheid
niet meer verdragen

Steeds weer de schuld
van een ander
op je nemen

Steeds weer de schuld
van een ander
dragen

De schuld
wat niet eens
mijn schuld was

Ik ben geen kind meer,
maar een volwassen vrouw

Het is nu tijd
"Mijzelf te zijn"

Het is nu tijd
om te zeggen:
"Ook ik heb pijn"

Ik ben niet prefect,
maar deze schuld lag niet bij mij

Ik hoef mijzelf niet te verdedigen
Ik hoef mij niet te bewijzen

Heer, U zelf bent mijn getuige
U ogen hebben alles gezien
U was er ook bij

 

Nu Heer,
ren ik naar U

Houd mij vast
heel dicht bij U

'K zet het van mij af
'k   Wil alles aan U geven

'k Wil slechts bij U zijn
elke dag

En elke keer
als ik bij U ben, Heer
Laat mij even dat kleine kindje zijn



@Silvia

Woorden ter Bemoediging




"En God zal alle tranen van hun ogen afwissen."

Dat is van de ogen van mensen, die leed en pijn hebben gekend, het kruis hebben gedragen, de zonde hebben doorstreden Alle tranen worden van hun ogen afgewist. En er zijn wat tranen, die vergoten worden in de wereld! Bij al die mensen. Ook uw tranen zijn daarbij. Zij zullen straks worden afgewist. Geweldig, dat ons dat geopenbaard is! Hier komt God tot ons als Vader, die Zijn kinderen troost.

God droogt de tranen, ja, en Hij gaat door en droogt ook de bronnen van de tranen. Luister maar:

"De dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geklaag, noch moeite zal er meer zijn..."

Allemaal bronnen van hete tranen.
God wist de tranen af en droogt de bronnen uit


Jesaja 1:18
18Komt toch en laat ons tezamen richten, zegt de HERE; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol.

Jesaja 53:5-7
5Maar om onze overtredingen werd hij doorboord, om onze ongerechtigheden verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt, was op hem, en door zijn striemen is ons genezing geworden. 6Wij allen dwaalden als schapen, wij wendden ons ieder naar zijn eigen weg, maar de HERE heeft ons aller ongerechtigheid op hem doen neerkomen.
7Hij werd mishandeld, maar hij liet zich verdrukken en deed zijn mond niet open; als een lam dat ter slachting geleid wordt, en als een schaap dat stom is voor zijn scheerders, zo deed hij zijn mond niet open.

1 Johannes 1:7b
en het bloed van Jezus, zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde.

Kolossenzen 1:14
14in wie wij de verlossing hebben, de vergeving der zonden.

Micha 7:19
19Hij zal Zich wederom over ons ontfermen, Hij zal onze ongerechtigheden vertreden. Ja, Gij zult al onze zonden werpen in de diepten der zee.


Romeinen 8:31-39

De zekerheid des geloofs

31 Wat zullen wij dan van deze dingen zeggen? Als God vóór ons is, wie zal tegen ons zijn? 32 Hoe zal Hij, die zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard, maar voor ons allen overgegeven heeft, ons met Hem ook niet alle dingen schenken? 33 Wie zal uitverkorenen Gods beschuldigen? God is het, die rechtvaardigt; 34 wie zal veroordelen? Christus Jezus is de gestorvene, wat meer is, de opgewekte, die ter rechterhand Gods is, die ook voor ons pleit. 35 Wie zal ons scheiden van de liefde van Christus? Verdrukking of benauwdheid, of vervolging of honger, of naaktheid, of gevaar, of het zwaard? 36 Gelijk geschreven staat:
Om Uwentwil worden wij de ganse dag gedood,
wij zijn gerekend als slachtschapen.
37 Maar in dit alles zijn wij meer dan overwinnaars door Hem, die ons heeft liefgehad. 38 Want ik ben verzekerd, dat noch dood noch leven, noch engelen noch machten, noch heden noch toekomst, noch krachten, 39 noch hoogte noch diepte, noch enig ander schepsel ons zal kunnen scheiden van de liefde Gods, welke is in Christus Jezus, onze Here.

Dankbaarheid



Dankbaarheid

Heer, zovele tranen
eens zoveel verdriet

Bij U mag ik komen,
zoals ik ben

Verworpen door de mens
Maar aangenomen door U als uw kind
Ik ben een kind van God

U droogde mijn tranen
U genas mij van al mijn verdriet en pijn

Bij U mag ik komen
zoals ik ben

Geen veroordeling meer
U, heeft mij gered

Gered van het verleden,
U riep mij bij naam

Al voor de grondlegging der wereld
Kende U mij al, U had al een plan

U plan om mij te redden
Een doel voor mijn leven
Het stond allemaal reeds vast

Oh, Heer, mijn Koning, mijn Verlosser,
mijn Redder, mijn Geneesheer

Ik mag U nu kennen en van u getuigen
wat U voor mij heb gedaan

Alle glorie aan de Vader,
Alle glorie aan de Zoon

Alle glorie aan Uw heilige Geest,
die nu in mij woont

Ik wil U prijzen
Ik wil U loven
Ik wil U danken
Voor alles, Heer

Voor alles wat U voor mij heb gedaan
Dank U wel Heer,
Ik hou van U

@Silvia

Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen




Openbaring 21:4:

Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen en er zal geen dood meer zijn. Van verdriet, rouw en pijn zal geen sprake meer zijn. Dat hoorde allemaal bij de oude wereld en die is voorgoed voorbij.


( Zo voelde ik mij als kind)

Een geheim
Een geheim voor het leven
Een groot geheim ik kan het nergens kwijt

Verplicht om te zwijgen
Het zwijgen is je op gelegd

Het gevoel hebben
Je zit gevangen
Je bent gebonden
Er is geen uit weg

Een lach van de buiten kant
Van binnen een schreeuw

Willen weglopen
Maar weet niet waar naar toe

Als kind bad ik tot God
Maar voor mij was Hij heel ver hoog in de hemel

Ik dacht misschien hoort of ziet Hij mij niet
Hij woont heel veel weg in de hemel

Tranen
Wegkruipen
Je kleine maken als je slaapt

Je huilend in slaap sussen
In de hoop dat de pijn weg gaat.


Klein, klein kindje
onschuldig en vrij
Spelende buiten
wat vond ik dat fijn

Klein, klein kindje
onschuldig en vrij
was altijd blij
lachend en vrolijk zijn

Klein, klein kindje
diep in de nacht
geroofd van haar onschuld
veracht en ..... .....

Vertrouwen beschaamd
Iemand die ze kende
Geen vertrouwen meer
Ze was nog zo klein

Vele jaren, pijn en verdriet
Niet kunnen praten.
Altijd verlegen zijn.

Bang voor de donker
Bang voor de nacht

Het willen vergeten,
wat gebeurde die nacht.


Deze woorden heb ik van de week op mijn hart gekregen.
Ik wilde altijd opschrijven hoe ik mij voelde, maar kon het niet.
De tijd is nu gekomen dat ik het nu echt een plekje kan geven in mijn leven.
En het achter mij kan laten.
Ik geloof deze woorden zeggen genoeg.


Ik hoef niet meer te vrezen
Ik heb Jezus in mijn leven

Hij heeft mij genezen,
van alle pijn en verdriet

Vrij van schaamte
Vrij van schuld

Ik kan nu eindelijk leven
Ik kan nu eindelijk     echt leven.

Het leven is in mij,
omdat Jezus, Hij woont en regeerd in mij.

Wie de Zoon heeft, heeft het leven
en is waarlijk vrij.

Psalm 103:12
Zo ver als het oosten is van het westen,
zo ver heeft hij onze zonden van ons verwijderd.

Micha 7:19
Opnieuw zult u zich over ons ontfermen
en al onze zonden tenietdoen.
Onze zonden werpt u in de diepten van de zee.



Puberteit

De puberteit
waren voor mij de moeilijkste jaren

Begon te spijbelen,
maar kon bij niemand mijn gevoel verhalen.

Rebelleerde,
was altijd boos

Ruzie’s met moeder
Kon niet met haar praten

Begreep mijzelf soms niet
Huilde elke avond van verdriet

Wilde weglopen van huis
Maar wist niet waarheen
Voelde mij nergens thuis.

Hoe vaak pakte ik mij kleren in,
maar kwam weer thuis.

Voelde mij eenzaam
verlaten en alleen

wist gewoon niet
waar moet ik heen


Jij, mijn ongeboren kind



De tijd gaat hard.

De jaren gaan voorbij. De kinderen worden ouder.

Maar bepaalde herinneringen blijven.
Ik droom in gedachten wel eens was.
Mijn droom ...

Jij, mijn ongeboren kind

Breng mij hoop en liefde
Breng mij vrede en blijdschap
Ik droom van het staren naar je mooi gezich
Je hebt mijn kleur haren
en mijn bruine ogen.

Ik droom ervan dat ik je vasthoud
Kijkend naar je kleine vingertje
dat alles grijpt
Luisterend en tevreden zingend naar een lied
dat alleen een zuigeling weet

Al hebben mijn armen
mijn ongeboren kind nooit dragen
Ik zal deze droom altijd bij mij bewaren
ik zal je wiegen en van je blijven houden

Want jij bent mijn ongeboren kind
en in de hemel komen alle dromen uit
Engelen zorgen voor jou
Ik zal wachten op jou

Want eens komt die tijd
in de eeuwigheid.



WANT ...

Alle zegen komt van boven
Ook dit zegen komt van U.
Elke keer als ik er aan denk
Heer, ik geef het steeds terug aan U,

Deze blijdschap
Deze vreugde
Het mocht niet zo zijn

Heer, ook al komt deze herinnering steeds terug
Voor mij zal dit altijd als een zegen zijn.


@Silvia
Geschreven: 02-09-2007

Altijd in Herinnering




Boven de wolken
Boven de sterren
Boven de maan
Boven de regenboog
Oma is heen gegaan

Een plaats van vrede
Een plaats van rust
Een plaats van blijdschap
Daar is zij naar toe gegaan.

Nooit vergeten
Altijd in herinnering



Openbaring 21
1 Ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Want de eerste hemel en de eerste aarde zijn voorbij, en de zee is er niet meer. 2 Toen zag ik de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, uit de hemel neerdalen, bij God vandaan. Ze was als een bruid die zich mooi heeft gemaakt voor haar man en hem opwacht. 3 Ik hoorde een luide stem vanaf de troon, die uitriep: ‘Gods woonplaats is onder de mensen, hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volken zijn en God zelf zal als hun God bij hen zijn. 4 Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij.’


De Hemel ... wat je niet word is: oud
De Hemel ... waar de straten zijn van zuiver goud
De Hemel ... Alle tranen worden gewis
De Hemel ... Geen rouw, geen pijn wat er eerst was is voorbij
De Hemel ... Vrij, waarlijk vrij
De Hemel ... Kun je het zien?
De Hemel ... Het is voor jou en mij.
De Hemel ... Door Jezus Christus word je waarlijk vrij

@Silvia



You never said I'm leaving 
You never said goodbye 
You were gone before I knew it, 
And only God knew why 

A million times I needed you, 
A million times I cried 
If love alone could have saved you, 
You never would have died 

In life I loved you dearly 
In death I love you still 
In my heart you hold a place, 
That no one could ever fill 

It broke my heart to lose you, 
But you didn't go alone 
For part of me went with you, 
The day God took you home.

Altijd in herinnering - Altijd in mijn Hart



I  will always remember
and never forget
there is a spot in my heart
that belongs only to MIRJAM

Never forgotten
Always in my heart



Ik zal het altijd blijven herinneren
en nooit vergeten
daar is een plaats in mijn hart
die alleen Mirjam toebehoord

Nooit vergeten
Altijd in mijn hart


In herinnering

Je heb nooit gezegd ik ga nu
Je heb nooit afscheid genomen

Je was er niet meer voordat ik het wist
En God alleen weet, waarom

Zo nu en dan denk ik aan je
Soms even een traan

Als mijn liefde je kon redden
was je niet heen gegaan

In het leven
zou ik van je hebben gehouden
Nu dat je er niet bent
des te meer

In mijn hart
bewaar ik een plaats
Die niemand
kan aavullen

Het deed mij pijn
dat het niet zo mocht zijn

Een stukje van mij
ging met je mee

De dag dat God je nam
tot Hem

Ik zal je nooit vergeten
Ik draag je altijd in mijn hart



Een moeders liefde
is iets speciaal
dat niemand kan
uitleggen

Een moeders liefde
is geduldig en vergeven
Daar waar andere
het hebben opgegeven
gaat zei nog door

Een moeders liefde
behoord te zijn
onvoorwaardelijk

Mirjam - mijn ongeboren baby


Ik kan het eindelijk een plaatje geven in mijn leven.
Een kindje dat ik niet heb gekregen.



Mirjam mijn kindje
Ik draag je in mijn hart.

Ik ben je nooit vergeten
Het gaf mij pijn en smart

Nooit op deze wereld geboren
Het had niet mogen zijn

Je bent veilig in de hemel
Bij God mag jij zijn

Ik zal je altijd missen
Maar ooit komt er een dag
Dat ik jou omhelzen mag

Bij God ben je geborgen
De engelen zorgen voor jou

Ik zal je nooit vergeten,
Omdat ik van je hou.



Boven de wolken
Boven de sterren
Boven de maan
Boven de regenboog
Is mijn kindje gegaan

Een plaats van vrede
Een plaats van rust
Een plaats van blijdschap
Daar is zij naar toe gegaan.

Nooit vergeten
Altijd in herinnering





Vrede met jezelf
Vrede in het leven

Ik kan nu dit stukje
van mijn leven
terug geven.

Ik sluit nu af
Met deze gedachte

Geef alles terug,
wat God mij gegeven heeft.

Mijn leven geborgen in Hem
Gekocht en betaald
Gereinigd en geheiligd in Hem

Vind rust in het leven
Want bij God vindt ik rust.



Er gaat geen dag voorbij
Dat ik even aan je denk

Je was voor mij
een Gods geschenk

Al was het maar even
Ik voelde het leven

Je werd geformd in mij buik
maar het was maar voor even

Ik mis je

Er is altijd wel een dag
dat ik even aan je denken mag

Al is het een tijd geleden
Toch merk ik dat het toch nog pijn doet in mijn hart

Soms als ik aan je denk
Voel ik toch die diepe smart

Ik had je zo graag willen hebben
Maar het mocht niet zo zijn

Daarom doet het soms toch nog pijn

Hoe had het kunnen zijn?
Ik droom even in gedachten

Ik weet alleen:
Ik mis je

Zwangerschap



Een gemis in mijn leven,
maar nooit vergeten.
Omdat ik van haar houd.



Ik kan het eindelijk een plaatje geven in mijn leven.
Een kindje dat ik niet heb gekregen.

Mirjam mijn kindje
Ik draag je in mijn hart.

Ik ben je nooit vergeten
Het gaf mij pijn en smart

Nooit op deze wereld geboren
Het had niet mogen zijn

Je bent veilig in de hemel
Bij God mag jij zijn

Ik zal je altijd missen
Maar ooit komt er een dag
Dat ik jou omhelzen mag

Bij God ben je geborgen
De engelen zorgen voor jou

Ik zal je nooit vergeten,
Omdat ik van je hou.

 

Jeremia 1:5
Eer Ik u vormde in de moederschoot, heb Ik u gekend, en eer gij voortkwaamt uit de baarmoeder, heb Ik u geheiligd

Jesaja 49:1b
van de schoot mijner moeder aan heeft Hij mijn naam vermeld.

Ik mis je




22 augustus is de overgroot oma van mijn kinderen en de oma van mij man overleden.
Ter nagedachtenis aan haar heb ik dit voor haar geschreven.

Ik mis je

Oma ik denk aan die dag
dat we hoorden
dat je ontslapen was

Rustig
Vredig
Slapend
ging u heen

Ik kon niet huilen
Geen traan
Was stil van binnen
In stilte alleen

De dag op U begrafenis
Afscheid nemen deed erg pijn
Toen pas kwamen mijn tranen

Oma, ik zal je missen
Je vriendelijkheid
Je liefde
en je lieve lach

Zal je altijd dragen
diep in mijn hart

Een gemis
maar nooit vergeten


1 Tessalonicenzen 4: 13-18
13 Broeders en zusters, wij willen u niet in het ongewisse laten over de doden, zodat u niet hoeft te treuren, zoals zij die geen hoop hebben. 14 Want als wij geloven dat Jezus is gestorven en is opgestaan, moeten wij ook geloven dat God door Jezus de doden naar zich toe zal leiden, samen met Jezus zelf. 15 Wij zeggen u met een woord van de Heer: wij, die in leven blijven tot de komst van de Heer, zullen de doden in geen geval voorgaan. 16 Wanneer het signaal gegeven wordt, de aartsengel zijn stem verheft en de bazuin van God weerklinkt, zal de Heer zelf uit de hemel neerdalen. Dan zullen eerst de doden die Christus toebehoren opstaan, 17 en daarna zullen wij, die nog in leven zijn, samen met hen worden weggevoerd op de wolken en gaan we de Heer in de lucht tegemoet. Dan zullen we altijd bij hem zijn. 18 Troost elkaar met deze woorden.

Gedicht voor mijn moeder





Gods Geschenk
Geschreven: 25-03-2008

Ik mis je lieve lach
Ik mis je leuke grapjes
Ik mis je aanwezigheid
Mam, ik mis je gewoon
Ik ben dankbaar
voor de laatste 2 jaren van U leven
dat God mij heeft gegeven.
Al kon ik niet veel met u spreken
U begon te dementeren
U wist niet precies meer welke dochter ik was.
Maar het geeft niet
Ik wilde u slechts liefde geven
Ik was blij als ik u kon bezoeken
Ik genood van elk moment
Blij dat ik bij u mocht zijn

Deze 2 jaren heeft God mij geven
Mocht van u genieten
Ik mocht bij u zijn
Het gevoel u was eindelijk mijn moeder
Ik had u voor mij alleen
Al konden we niet praten zoals ik zou willen
Voor mij, bij u zijn betekende genoeg
Gewoon gezellig wandelen. Zal als het mooi weer was
Gezellig praten over uw verleden,
want dat was alles wat u nog wist
U leefde in het verleden,
Vertelde veel over uzelf, hoe het toen was.
Ja, dat doet dementie
Vergeten het heden
Leven in het verleden
Maar toch,
voor mij was het een fijne tijd.
Wat u nooit vergeten was, dat was u geloof
U sprak vaak over God en u geloof
U was vol van de Heer
U bad, U zocht, u sprak elke dag met de Heer
Ik ben u dankbaar voor dit geloof
Als kleinkind vertelde u mij al over het geloof
Geloven in God
Vertrouwen in God
Ik zie dit als een geschenk van God
Want dat geloof was mijn redding

Dit heeft mij altijd goed gedaan
Te weten, Jezus woont in uw hart
U kon het verleden,
alle pijn en verdriet laten gaan
U kon vergeven
De dag dat ik hoorde
dat u was heen gegaan.
Een diepe vrede in mijn hart
Ik kon afscheid nemen van u
Met een lied in mijn hart
Een vrede en rust
Ik wist waar u heen was gegaan

Even dit schrijven
Om het van mij af te zetten.
Vandaag was even een dag
dat ik heel sterk aan u dacht.
Ik  mis u en hou van u
Maar u bent nu op een plaats
Waar alle tranen zijn gedroogd
Geen pijn en geen verdriet

Lieve mams, ik mis u
En draag u herinnering in mijn hart.
Het mooiste geschenk wat God mij gaf was?
Dat als ik op bezoek kwam,
Zei ik: mams, ik ben het Silvia
De laatste 2 maanden van uw leven
Wist u wie ik was.
Als ik zei mams weet u wie ik ben.
Dan zei u: ja, Silvia
Dit is mij altijd bij gebleven
Dit was een Gods geschenk.
Dank U Heer, voor dit mooie geschenk
Een cadeau, van U voor mij.

@Silvia

Een Stilte - Bij God vind je rust



geschreven: 4 augustus 2008

God is met mij.
Zoals een gazelle spring
zo spring ik met God over hoge muren

Ik zal er over heen komen
Hij is het die mij helpt.

De kracht die in mij is
Is niet de kracht van mijzelf.
Gods kracht...
Zijn goddelijke kracht
houd mij staande
Hij houdt mij vast bij mijn hand

Mijn liefde voor mij Heer
is groter dan deze beproeving
Eens heb ik ja gezegt tegen U Heer
ook zeg ik ja
Ik ga door deze beproeving
Maar niet alleen
Ik ga samen met mijn Heer

Hij is mijn koning
Hij is mijn God
Met Hem samen
ga ik er door heen

Als overwinnaar
zal ik opstaan
Samen met mijn Heer
Niet mijn strijd
maar zijn strijd
Overwinnaar ben ik met Hem
meer

Mijn Jezus en mijn koning
Heer wat houdt ik van U
Begrijp niet waarom de weg zo moet gaan
Maar ik ga samen met U

U doet alles mede werken ten goede.
Waarom de weg zo moet gaan?
Ik heb er geen antwoord op Heer.
Maar mijn ja tegen U is ja
Heer, doe Uw wil
gaat uw gang

Dood en leven liggen in uw handen
U gaf geboorte
maar ook het leven ligt in uw hand
De tijd voor iemand heen gaan
De tijd ligt in uw handen

Ik leg het leven in uw handen
Alles wat U doet
is altijd goed

U werk alles medewerkend ten goede
Alles ligt in uw hand

Het waarom vraag ....
geef ik aan U
Alle vraag tekens
breng ik aan uw voeten

Heer, het zelf dragen ... kan ik niet
Neem het, Heer
Ik lig alles bij het kruis
Ik leg alles aan uw voeten



Matthéus 11:28-30
Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; neemt mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw ziel; want mijn juk is zacht en mijn last is licht.

Johannes 7:38
38 Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.

Filippenzen 4:6,7,13
En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat,zal uw harten en uw gedachten behoeden
in Christus Jezus.
Ik vermag alle dingen in hem die mij kracht geeft

                     
Een innerlijke stilte
Diep in mij

Een innerlijke stilte
rustgevend en vrij

Een innerlijke stilte
het is zwevend op de wind

Zo'n stilte
het is moielijk te verwoorden
Een stilte in mij

Om mij heen
zie ik pijn en verdriet

Om mij heen
zie ik dingen gebeuren

Om mij heen
zie ik tranen vloeien

Om mij heen
zie ik onrust en wanhopig verdriet

Ook ik zou mij mensenlijk gezien
zo moeten voelen

Ook ik zou mij mensenlijk gezien
moeten laten gaan

Met mij is het anders
Zo voel ik mij niet
Innerlijke een stilte en rust in mij
dat mijn verstand te boven gaat

Laat het maar over mij komen
Laat het over mij gaan

Mijn emoties onder controle
Mijn emoties laat ik niet zo maar los en gaan
Leg ze onder controle van de Heilige Geest
Hij neemt het over

Soms zijn er even tranen
Ik laat mijzelf dan maar gaan
de tranen mogen stromen

maar ik bid ...
Ik bid in tongen
Ik bid onophoudelijk
De Heilige Geest geef ik controle
Alles geef ik over aan Hem

Hij houd mij vast
Hij is mijn Helper
Hij houd mij vast
Hij is mijn Trooster
hij houdt mij vast
mijn sterkte, mijn kracht

Hij houd mij vast
Ik zal niet vallen
Hij houdt mij vast
hoe zwaar de storm ook is
Hij houdt mij vast
De overwinning is in zicht.

Al ben ik zwak
in Hem ben ik sterk
Al ben ik zwak
met hem ben ik meer als overwinnaar

Wees stil mijn ziel
Wees stil
Bij God vindt je rust

@Silvia

Afscheid gedicht voor mijn Schoonvader


Geschreven:5 augustus 2008

Johannes 14: 1, 2 en 27, 28
1 Uw hart worde niet ontroerd; gij gelooft in God, gelooft ook in Mij.
2 In het huis mijns Vaders zijn vele woningen (anders zou Ik het u gezegd hebben) want Ik ga heen om u plaats te bereiden;

27 Vrede laat Ik u, mijn vrede geef Ik u; niet gelijk de wereld die geeft, geef Ik hem u. Uw hart worde niet ontroerd of versaagd.
28 Gij hebt gehoord, dat Ik tot u gezegd heb; Ik ga heen en kom tot u. Indien gij Mij liefhadt, zoudt gij u verblijd hebben, omdat Ik tot de Vader ga, want de Vader is meer dan Ik.

Middernacht is mijn
lieve pa, opa, schoonvader heen gegaan
Een zware strijd, maar in vrede
Al slapen is Hij van ons weg gegaan
Maar met een diepe vrede in mij hart

Zo mooi,
zo lieflijk,
vredig lag u daar
Het was alsof u sliept
Zo vredig
bent u heen gegaan

Voor mij een troost
omdat ik weet
hoeveel pijn en strijd
u heeft gehad

Maar aan het eind
zo vredig

Nu heeft hij rust
Nu is hij stil
Het is gebeurd
Hij gaf het over aan Jezus

Hij pakte zijn hand
Hij hoorde zijn stem

Je hoeft niet meer te vechten
Geef je over

Ik geef je rust en vrede
Ik zal jouw maken tot een heel nieuw mens

Lieve pa,
Ik zal u missen
Uw vriendelijkheid
uw liefde
en uw lach
Ik hou van u

nooit vergeten
ik draag u in mijn hart

Dit is de dag die de Heer gemaakt heeft.
Ik zal juichen en me daarover verheugen!
O, God dit is Uw woord voor mij.
Uit de heilige Schrift ontvang ik deze inspirerende uitdaging
om door tranen heen te lachen, opgetild te worden, zelfs in tijden als deze,
om te blijven hopen, zelfs als ik verdriet heb.
Daarom ben ik naar deze heel bijzondere plaats gekomen
waar Uw heilige Geest en Uw woord me kunnen inspireren
en stimuleren om mijn Redder nog beminnelijker te dienen.

Ondanks het feit dat ik met een gebroken hart bij U kom,
is het toch een prachtige dag.
Want U bent al begonnen mij te herstellen,
te genezen en te vernieuwen.
Er gebeurt een geweldig wonder op dit moment.
U bent hier, God. En ik sta helemaal open voor U.
Ik zal naar U luisteren.
Dit is de dag die U gemaakt hebt.
Ik zal mij erin verheugen en blij zijn!

Leid me, o God, deze dag stap voor stap.
Ik vraag niet om verder dan vandaag te kunnen zien.
Want U weet de weg.
Ik vraag alleen dat U met mij wandelt.
Schenk me de wijsheid en de kracht die ik nodig heb.

Ik dank en prijs U voor deze nieuwe dag
Halleluja!
Amen



Geschreven: 06-08-2008

Zaterdag is de begrafenis en dan ga ik deze woorden voordragen.

Een laatste zucht
Het is voorbij
Lijden ging hier vooraf
Het kwam langzaam naderbij
Soms leek het zo veraf

Hoop bloeide soms in ons hart
Zou het toch goed komen?
Maar nee …
Het was uw laatste reis
U werd langzaam afgenomen

Ik treur …
omdat u bent heen gegaan
Waar u nu bent
In mijn hart hoor ik uw stem
Daar zijn alle herinneringen

Zo mooi,
zo lieflijk,
vredig lag u daar
Het was alsof u sliep
Zo vredig
bent u heen gegaan

Voor mij een troost
omdat ik weet
hoeveel pijn en strijd
u heeft gehad

Maar aan het eind
zo vredig daar lag

Uw aanwezigheid tijdens ons leven
Is een geschenk van God gegeven
Ik geloof dat u nu bij Hem bent
God die ons persoonlijk kent
God die ons bij name kent

Jezus zegt:
Ik ben de opstanding en het leven;
wie in Mij gelooft, zal leven, ook al is hij gestorven,
en een ieder, die leeft en in Mij gelooft, z
al in eeuwigheid niet sterven”

Daar in de hemel
Een plaats van vrede en rust
Een plaats zonder verdriet en pijn
Geen tranen
Volmaakt en genezen
Waar u nu zult zijn

Lieve pa, opa, schoonvader
Wij houden van u
Wij zullen u nooit vergeten
U leeft voort in ons hart

Nu is ons hart
nog vol verdriet
De tijd
zal de wonden helen

Afscheid nemen doet pijn
Vooral als je met hart en ziel van iemand houdt
Met pijn en verdriet
Neem ik afscheid van u.

Maar niet een afscheid voor altijd
Want eens komt er een dag
dat we elkaar
weer zullen zien
in Gods Eeuwigheid

Herdenking dag



Paar maanden   geleden heb   ik een herdenking dag gezien op de televisie over mensen die in Indonesië hebben gezeten en zijn gestorven in de oorlog.
Normaal kijk ik eigenlijk nooit naar deze herdenkingen, maar die dag was het toch dat ik even ben gaan kijken en luisteren wat die mensen wilden voordragen en herdenken.
Er was een man die iets voorlas.
Hij was de zoon van een man die in Indonesië was omgekomen.
Hij had jong zijn vader verloren.
Hij vertelde over zijn pijn en verdriet. Heel veel uit zijn verhaal kwam mij bekent voor alsof het mijn verhaal was.

Toen had hij het over hoe hij heeft geleerd het   een plaatsje te   gegeven in zijn leven.
Ik herkende zijn verhaal ook bij mij terug, hoe ik heb geleerd het verleden van mijn ouders het een plaatjes te geven.in mijn leven.

Mijn moeder en vader hebben de oorlog in Indonesië mee gemaakt.
Mijn moeder komt uit een gezin waarvan haar ouders van de Pinkstergemeente waren.
Ze had nog 1 zus.
Mijn vader was katholiek. Je mag wel zeggen streng katholiek. Er kwam geen ander geloof binnen in het gezin.
Mijn vader heeft mijn moeder leren kennen in de oorlog.
Wat ik heb begrepen uit een verhaal van mijn moeder was mijn vader al getrouwd en had 1 dochter.
Na de oorlog is mijn vader gescheiden en is hertrouwd met mijn moeder.

In die oorlog heeft mijn moeder erge dingen meegemaakt.
Ze zat in een jappen-kamp. In dat kamp zijn er erge dingen met haar gebeurd.
U kunt zich wel indenken wat het is.
Het heeft mijn moeder vele jaren achtervolgd en ze heeft heel veel pijn gehad in haar leven.
Als kind zag ik mijn moeder veel huilen, alleen toen begreep ik het niet.

Mijn moeder kreeg buiten haar wil 2 kinderen.
Ze heeft de   kinderen opgevoed en toen in die tijd leerde ze mijn vader kennen.
Mijn vader heeft die 2 kinderen geaccepteerd als zijn kinderen.
Maar heeft nooit echt een relatie met die kinderen gehad.
Van mijn vader heeft mijn moeder 9 kinderen gehad.
Ik ben de een na jongste.

Er is nog heel veel taboe aangaande dit verhaal.
Men wil er niet over praten, wat begrijpelijk is.
Zelfs de   kleinkinderen weten dit verhaal niet.

Mijn moeder heeft   wel altijd van die 2 kinderen erg veel gehouden,
ondanks alles wat haar is overkomen.
Ze is overleden, maar ik weet dat haar liefde heel erg groot was voor die 2 kinderen.
Heel vaak heb ik mijn afgevraagd waarom?

Ik heb heel veel oude foto's van mijn zus gekregen, na het overlijden van mijn moeder.
Het blijk dat mijn oudste zus lijkt heel veel op mijn moeder, toen mijn moeder nog jong was.
En mijn oudste broer lijk heel veel op de vader van mijn moeder, mijn opa dus.

Mijn opa en oma zijn allebei in de oorlog overleden.
Mijn moeder was ongeveer   18 jaar of misschien iets ouder., toen ze haar moeder verloor door ziekte.
En haar vader is afgemaakt door de Japanners.
Hij wilde vluchten, toen hebben ze hem onthoofd.
Ze heeft er haar hele leven verdriet van gehad.
Daarom dat mijn moeder veel huilde.

Maar als kind begon ze de verhalen aan mijn te vertellen.
Ik was nog heel klein toen het begon,
maar ik weet niet hoe vaak ze het wel niet heeft verteld.
En hoe vaak ik haar heb zien huilen.
En ook de boosheid die vaak naar boven kwam.
Soms uitte die boosheid zich zo'n boosheid dat ze het afgereageerd op haar kinderen.
Het was heel gewoon als je een pak slaag kreeg en je wist soms niet eens waarom.
Want vaak was het uit boosheid. Opgekropte boosheid.

Maar ondanks alles heeft mij moeder haar geloof toch behouden.
Het klinkt raar. Maar in die boosheid sprak ze   als kind vaak over God.
Ik wist als kind al veel over het pinkster geloof.
Hoewel wij kinderen niet naar een andere kerk mochten gaan,
dan alleen de Katholieke kerk. Maar dat was meer traditie, omdat het moest.

Ze vertelde wat haar moeder haar had geleerd.
Ik ben de enige van de familie die bekeerd   is en Jezus heeft aangenomen in mijn leven,
toen daar Gods tijd voor was. (Zie mijn getuigenis)

Mijn vader heeft ook erge dingen in de oorlog meegemaakt.
Mijn moeder vertelde mij:
dat mijn vader wilde vluchten, maar zijn zus en moeder waren nog in het kamp achter gebleven.
Toen werden zijn zus en moeder mishandeld, omdat ze dachten dat ze wisten waar mijn vader was. Maar ze wisten het niet.
Toen mijn vader het te horen kreeg wat er was gebeurd, is hij terug gegaan.
Toen hebben die Japanners hem heel erg mishandeld, om als   een voorbeeld te stellen, zodat anderen niet zouden durven vluchten.

Toen ik al christen was heb ik heel veel bevrijding gehad door gebed.
Heel veel pijn en verdriet had te maken niet alleen door mijn eigen verleden,
maar ook wat mijn ouders hebben mee gemaakt.
Het is een heel lang proces geweest van gebed en voorbede van mensen uit de gemeente,
zodat ik kon vergeven, genezen en   herstellen.


Ik kan mij een bevrijding heel goed herinneren. Ik had altijd last van rug pijn.
Ik dacht dat het iets was waar ik maar mee moest leven.
Er was iemand die voor mij bad en kreeg een openbaring van God.
Hij zag een gezicht. Het was alsof iemand werd geslagen. Hij dacht aan slavernij.
Dus hij vroeg of er iemand in mijn geslacht mishandeld was.

De Heer openbaarde mij het verhaal van mijn moeder,
hoe mijn vader werd mishandeld ten tijde van de oorlog.
Ik vertelde het verhaal.
Hij begon voor mijn te bidden in de Geest.
Hij begon vloeken te verbreken, generatie vloeken.
Op een gegeven moment begon mijn rug te broeien, alsof ik geslagen werd op mijn rug.
Ik had zo'n pijn op mijn rug.
Het bleek de pijn te zijn van mijn vader, wat hij had mee gemaakt in de oorlog.

Ik ben de enige in de familie die   bekeerd is, en heb heel veel bevrijding gehad.
Niet alleen uit mijn eigen leven, maar ook uit de vorige geslachten.
Ik heb veel moeten belijden en vergeven.
Stap voor stap heeft God geopenbaard. Steeds op Gods tijd.
Het is niet altijd een weg geweest waarin ik gewillig was.
Vaak als het naar boven kwam was daar even een moment van rebellie,
omdat er dan ook veel boosheid en haat naar boven kwam.
Maar Gods liefde overschaduwde alle pijn, verdriet en vernederingen.
Het was steeds Zijn liefde die ik heb mogen ervaren.
Zijn onvoorwaardelijke liefde die mij tot Hem trok.

Vaak had ik gevoelens van onwaardigheid.
Ik voelde mij niet goed genoeg, om vergeven te worden.
Maar dan kwam Hij weer in Zijn liefde.

Ik kan u moeilijk in woorden vertellen hoe die liefde is.
Het is iets wat je alleen zelf kunt ervaren als je Hem ontmoet.
Het was   ook Zijn liefde dat mij bewoog om steeds de weg van vergeving te gaan,
hoe moeilijk het soms ook was.
Elke keer was Hij daar geduldig en bleef op mijn wachten tot ik daar was om mijzelf aan hem over tegen.
Ik heb momenten gehad dat ik ook dacht dat ik boos was op God. dat ik soms vroeg waar was U dan op dat moment.
Maar het is Zijn liefde en geduld voor mij, dat mij deed bezweken voor Hem.
Ik kan het zo alleen verwoorden.
Maar je moet het zelf ervaren.

Jezus leeft.
Hij is waarlijk opgestaan.
Hij is de gehele weg voor mij naar het kruis van Golgotta gegaan.
Hij is daar gestorven, maar is drie dagen later weer opgestaan.
En met Pinksteren stortte Hij zijn Heilige Geest uit.
Zijn Geest woont nu ook in mij.
Hij is terug gegaan naar de hemel, om voor mij een plaats voor te bereiden.
Eens zal er een tijd en moment zijn dat ik Hem zal ontmoeten en bij Hem zijn.

Deze belofte is er voor iedereen die Hem aanneemt.
Jezus weet precies wat pijn en vernedering is.
Ze hebben hem bespot, bespuugt, geslagen en vernederd.
Hij heeft de striemen op zijn rug voor ons gedragen.
Elke slag is onze genezing geworden.
De doornen kroon op zijn hoofd.
Kunt U dat hele beeld al voor u zien.
Hoe Hij daar hing aan het kruis.
Toen Hij stierf zei Hij:     Het is volbracht.

Alles is volbracht.

Jezus nodigt U ook uit.

Hij zegt:
Komt tot Mij, allen, die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven; neemt mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor Uw zielen, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.

Heeft U pijn.
Heeft U verdriet.
Heeft U moeiten.
Heeft U lasten.
Weet U het niet meer.
Ziet U het niet meer zitten.
Is er niemand die een arm om U heen slaat.
Is er niemand die u troost.
Heeft u nooit liefde gekend.

Het is soms moeilijk om alles uit handen te geven?

We zoeken zo graag de oplossing zelf voor de problemen.

Maar Jezus zegt: "Breng je lasten bij Mij en dan zal Ik je rust geven".
Niet dat alles dan in één keer is opgelost, o nee!
Maar dan zullen we Zijn nabijheid, Zijn liefde en Zijn troost ervaren.
Hij zal ons rouwgewaad vervangen door een lof gewaad.
Hij zal ons vreugde olie geven in plaats van rouw.

De HERE zegene u en behoede u;
de HERE doe Zijn aangezicht over u lichten en zij u genadig;
de HERE verheffe Zijn aangezicht over u en geve u vrede."

Ik wens U Gods rijke zegen en liefde   toe.
In Jezus Naam,
AMEN

De eerste ontmoeting met mijn half zus.




Geschreven: 20-02-2007


Ik kom uit een familie van 11 kinderen. Ik ben de een na jongste van het gezin.
Na het overlijden van mijn moeder kwam mijn zus naar mij toe om te zeggen dat ze opzoek is gegaan naar onze half zus. Mijn zus was via internet een zoek actie begonnen. We hadden geluk, want niet lang daarna kreeg ze per toeval bericht van de ex-man van een van de dochters van mijn half zus dat we haar zochten.

Ik heb haar nooit gekend. Er werd wel eens over haar gesproken toen ik klein was, maar meer ook niet. Mijn vader heb ik zelf nooit over haar horen spreken. Van mijn moeder heb ik vaag het verhaal gehoord. Maar omdat ik te jong was bleef het bij een verhaal. Waarom weet ik tot nu toe nog steeds niet.

In december 2004 was het dan zover. We hadden afgesproken bij het huis van mijn zus.
Ik leerde voor het eerst mijn zus en haar 3 kinderen kennen. Ik ben dus eigenlijk de tante van die kinderen. Een van haar dochters is rond de leeftijd van mij. Wel grappig.

Wat ik het mooiste vond is dat mijn zus ook christen is. Ze is jaren zendelinge geweest in de Filippijnen. Ik ben God heel dankbaar voor deze ontmoeting, want ik verlangde altijd een zus die Jezus persoonlijk ook kent. Die een relatie heeft met de levende God.
Mijn eerste indruk op haar was meteen van, ja dit is echt mijn zus. Ik herkende meteen dingen in haar, van die familie trekken. Het klikte ook meteen. Het was of je elkaar jaren kent.

Wat ik heel jammer vind is dat de oudste broer er niet open voor stond om haar te ontmoeten. Van de ene kant begrijp ik het ergens wel van zijn kant. Hij leeft zelf met een geheim, waar hij zelf niet over wil praten.

De oorlog in Indonesië heeft heel veel geslagen wonden bij mensen achter gelaten. Ook bij mijn familie. Er is heel veel taboe. Vooral de oudsten praten er liever niet over. Er is heel veel schaamte, maar ook heel veel verdriet.

Als klein kind ben ik met die verhalen opgegroeid. Ik heb heel veel verhalen van mijn moeder gehoord. Van de enen kant is het niet goed dat een moeder een kind met haar verdriet opzadelt. Maar ik begrijp dat mijn moeder ook een uitlaat klep nodig had om het kwijt te raken.
In haar tijd was er geen opvang. De opvang voor mensen met oorlog traumatische ervaringen was er niet. Nu achteraf ben ik blij dat ik het wel weet.

Er is nog steeds heel veel taboe over het spreken ervan. Ik heb ooit met Indonesische mensen geprobeerd er over te praten, maar ik merkte dat er heel veel geslotenheid is.

In mijn jeugd was het ook dat we niet hard mochten praten. Mijn moeder zei dan altijd van st…st…st… . Er werd dan heel zacht gesproken, omdat ze bang was dat anderen het zouden horen.  

Er is heel veel stil gezwegen in mijn familie. Nu nog steeds.

Toen mij moeder was overleden heb ik geprobeerd te praten met sommige broers van mij.     Ik heb ze wel verteld wat er met mij is gebeurd. Maar ik zie nu dat ze niet weten hoe ze ermee moeten omgaan. Zelfs met het verleden van mijn moeder, de verhalen die ik ken, ze kunnen er niet over praten.

Om dingen van mij af te schrijven heb ik voor mijzelf besloten dat ik de verhalen voor mijzelf ga op schrijven. Korte stukje. Ik kijk wel hoe God het leid. Want ik weet voor mijzelf dat ik ooit dit weblog zal laten lezen aan mijn familie. Als ze er voor klaar zijn.

Ik dien een leven de God.
Jezus Christus leeft.
Hij leeft in en door mij door zijn Heilige Geest.

Als ik God niet had, zat ik misschien allang in een psychiatrische inrichting.
Want ik heb die tijd gekend dat ik dacht dat ik geestelijk gek werd.
Ik kon het niet verwerken.
Jaren en jaren heb ik alleen maar gehuild.
De pijn zat zo diep in mij.
Soms wist ik niet eens precies welke pijn ik in mij had.
En dan die film. Steeds zag ik het verleden als een film voorbij mij gaan.

Maar toen kwam Jezus in mijn leven.
Het was een lange weg.
Maar samen met Hem ben ik die weg gegaan.
Geen makkelijke weg.
Ik heb de eerste paar jaren heel veel gehuild.
Soms leek het of de pijn nog erger werd.

Maar samen met Jezus ben ik naar die momenten terug gegaan
En als de tijd er voor was heb ik diepe aanrakingen, genezingen en bevrijding mogen ervaren. Met Jezus ben ik de hele weg gegaan.
Hij heeft mij nooit begeven of verlaten. Zelfs al waren er tijden van momenten dat ik los liet, omdat ik dacht dat ik het niet aan kon. Maar steeds was daar die liefdevolle aanraking van Hem.

Ik weet dat er een levende God is, daar ik zelf wonderbaarlijke ontmoetingen heb gehad met Hem.
En heb mogen ervaren hoe hij mij van geest, ziel en lichaam heeft genezen

God hersteld relaties met moeder



Geschreven: 12-02-2007


In het jaar 2002 is mijn moeder overleden.
Het is nu dus   5 jaar geleden.
Ik wil met u delen wat God in mijn leven heeft gedaan aangaande de relatie met mijn moeder.

Als klein kind had ik een redelijke goede relatie met mijn moeder.
Wat je op dat moment een   relatie zou   kunnen noemen.
Hoewel ik herinneringen heb dat ik mijn moeder heel veel heb zien huilen.
Als ze boos was dan had ze van die momenten van woede aanvallen en soms reageerde het ze heel erg veel af op haar dochters. En niet zo zachtaardig ook.
Als klein kind begreep ik het niet.
Ik had toen ook heel lang het gevoel dat mijn moeder niet van mij hield.

Toen ik christen werd en God mij begon te genezen en te herstellen van heel veel pijn en verdriet ben ik gaan begrijpen waarom mijn moeder deed zoals ze dingen soms deed.

Mijn moeder heeft in Indonesië de Japanse oorlog mee gemaakt.
Daar heeft ze verschrikkelijke dingen mee gemaakt.
Als klein kind vertelde ze mij (onbewust) al die verhalen.
Ik geloof dat ze een uitlaat nodig had. Ze kon er met niemand over praten. Dus dan maar tegen haar kleine dochter.
Ik ben de ena jongste van de kinderen.
Toen ik christen werd, kwamen al die verhalen bij mij naar boven.
Ik had het gevoel dat ik al haar pijn herleefde, terwijl het niet mijn verleden was.
Zelf zat ik toen ook met pijnen van mijn eigen verleden.

God begon eerst in mijn eigen verleden te genezen en herstellen.
Later begon hij te werken in de pijn die nog steeds had over mijn moeder.
Ik heb mijn moeder als kind veel gemist, als een moeder. Ik had het gevoel dat ze nooit echt een moeder voor mij was, omdat ik de liefde van een moeder miste.Een lief woord. Een knuffel. datgene wat kinderen nodig hebben van een ouder.
Toen God wonderbaarlijk in mijn leven bezig was, kwam het moment dat God terug ging met mij naar deze pijnen.
Ik verlangde nog steeds naar de liefde van mijn moeder. De acceptatie dat ik haar dochter ben en dat ze ook echt van mij hield.

Mijn moeder werd plotseling in het jaar 2000 naar een verzorging tehuis gebracht. Het bleek dat ze erg begon te dementeren.     Een broer die toen nog thuis woonde en haar verzorgde, die kon niet meer voor haar zorgen.
Mijn moeder was geestelijk ver terug in het verleden. Ze wist heel veel te vertellen over het verleden, maar het heden daar had ze geen zicht op. Ze heeft 5 dochters en 6 zonen. Ze wist altijd wel wie haar zonen waren. En haar oudste dochter ook. Maar de 4 jongste meisjes, haar dochter kende ze wel, maar vaak wist ze niet wie welke dochter was.

Mijn zus de 4e van de jongst en ik gingen haar zoveel we konden bezoeken. Hoewel we met de trein heen en weer moest reizen.
Soms kwamen de andere kinderen wel, maar vaak konden de meeste kinderen het niet aan om mijn moeder zo in het tehuis te zien. Dus kwamen ze haar niet zo vaak bezoeken.
Ik en mijn zus spraken zoveel mogelijk af wanneer we gingen zodat we elkaar konden aflossen elke week om.

Ik weet nog dat God heel wonderlijk met mij bezig was.
Het zoeken naar genegenheid van mijn moeder veranderde in het verzorgen voor mijn moeder met heel veel liefde.
Ik zocht altijd naar liefde van mijn moeder, maar God veranderde mijn hart zo dat ik alleen maar liefde wilde geven aan mijn moeder.
Als ik bij mijn moeder was dan zei ik altijd tegen haar: Mam weet u wie ik ben. Ik ben Silvia.
En op dat moment leek het of ze mij kende.
Ik heb van elk moment genoten als ik bij mijn moeder was. Ik merkte steeds meer en meer dat ik van haar hield. het was een liefde, maar op een hele andere manier.
Ik ben God heel dankbaar voor de laatste 2 jaren van haar leven. Dat ik zo intens met haar heb mogen door brengen.
Ik heb echt altijd elke dag van haar genoten.
In mijn hart wist ik dat ooit de tijd zou komen dat God haar tot zich zou nemen.

Waarom zeg ik dit? Omdat ze 2 keer een hartinfarct heeft gehad.
Toen dat gebeurde was mijn gebed altijd voor haar. Heer, maak haar gereed zodat ze hemel binnen mag gaan.
Voor mij zijn dit de mooiste herinneringen van mijn leven met mijn moeder.
Omdat ik heb mogen ervaren hoe God mijn relatie met mijn moeder herstelde.

Het mooiste cadeau wat God mij gaf was:
Toen mijn moeder overleed bracht God dit bij mij te binnen.
Ze wist wie ik was.
Altijd als ik zei: Mam weet u wie ik ben. En ik zei Silvia.
De laatste 2 maande voordat ze overleed bracht de Heilgei Geest mij te binnen dat ze wist wie ik was.
Want als ik het vroeg dan zei ze ja Silvia.
Alleen ik had het even niet meteen door, omdat het zo'n gewoonte was.

Ik weet nog de dag dat ik telefonische te horen kreeg dat het niet goed ging. Ben ik zo snel mogelijk naar Eindhoven gegaan met de trein. In de trein begon ik al te bidden. Maar in de diepste van mijn hart wist ik dat ze al was heen gegaan. Ik werd zo overspoeld met Gods vrede in mijn hart, dat ik het los kon laten. Toen ik daar aankwam, zag ik mijn zussen huilen, en wist ik ze is er niet meer.
God gaf mij zoveel kracht. Want ik begon mijn familie te troosten. Toen we naar de kamer gingen waar ze was opgebaard, kwam er een priester en die zei, als iemand nog wat wil zeggen als afscheid mag dat.
Maar niemand van de familie wist iets te zeggen.
Ik weet alleen dat ik had zo'n vrede. Ik kon die dag niet huilen. Ik heb zo’n blijdschap ervaren van binnenin mij.
Ik wist waar ze was, ze had eindelijk rust en vrede.
Ik ben toen opgestaan en heb tegen de familie een kort woord gesproken en sprak over de plaats waar mijn moeder nu is. Bij de Here.
Ik zong een lied die ik in mijn hart kreeg.

Vrede als een rivier
Liefde als een berg
De wind van uw Geest waait overal
Vreugde als een fontein
Helende levens bron
Kom Heilige Geest, zend uw vuur nu neer

Het gebed was ook dat de familie Gods vrede zou gaan ervaren in hun hart.

Tot de dag dat mijn moeder werd begraven heb ik niet gehuild. Ik was meer met de familie bezig met troosten.
Ik heb nog een lied voor mijn moeder mogen zingen.

het lied heet"
"I Just ant to be where you are" - Don Moen
484 - Ik wil altijd zijn waar U bent

Ik wil altijd zijn waar U bent,
al de dagen van mijn leven;
dat ik U niet van een afstand ken,
maar met U verweven ben.

Ik wil altijd zijn waar U bent,
in de schaduw van uw vleugels.
Breng me naar de plaats waar U bent,
ik wil bij U zijn, o Heer.

Want ik wil zijn waar U bent;
leven in uw schuilplaats,
feesten aan uw tafel,
omgeven door uw heerlijkheid.
In uw schuilplaats,
daar zou ik altijd willen zijn;
ik wil bij U zijn,
heel dicht bij U zijn, o Heer.

O mijn God.
U bent mijn schild en mijn kracht.
In uw nabijheid merk ik:
U bent sterk al ben ik zwak.

Ik wil altijd zijn waar U bent,
in de schaduw van uw vleugels.
Breng me naar de plaats waar U bent.
Ik wil bij U zijn,
heel dicht bij U zijn, o Heer.
Want ik wil zijn waar U bent;
leven in uw schuilplaats,
feesten aan uw tafel,
omgeven door uw heerlijkheid.
Ik wil bij U zijn,
heel dicht bij U zijn, o Heer.

Ik heb dit lied gezongen, omdat 2 maanden voordat mijn moeder stierf zonderde zich heel veel af. Ze zei dan altijd:

Ik ga bidden. Ik merkte ook dat ze niet zoveel zin meer had in het leven. Ze zocht God heel erg veel.
Ze verlangde om naar huis te gaan. Te gaan naar haar Hemels Huis bij de Vader. En dat zei ze een paar keer tegen mij. In mijn hart wist ik ze wil niet meer, maar ik dacht altijd ze zal gaan op Gods tijd.
Ze is heel rustig slapend heen gegaan. Volgens de dokters was ze gezond.
Ze was de ochtend nog even wakker en toen ging ze plotseling achteruit. de zuster dachten dat ze sliep, maar ze was al heen. Ik ben God dankbaar dat ze zo in een rust is heen gegaan.
Ik ben God dankbaar voor deze mooie herinneringen. Ik heb mijn moeder de laatste 2 jaar toch gelukkig gezien. Als kind zag ik haar altijd huilen, maar deze laatste 2 jaar is ze zo gegroeid in haar geloof en vertrouwen naar God toe.
Haar geloof heeft ze altijd vastgehouden ondanks al haar pijn en verdriet.

Ze heeft veel geleden van het verleden dat ze heeft mee gemaakt vanuit de oorlog.
Ze heeft bitterheid gekend door alles, maar toch op het einde heeft ze toch kunnen vergeven.
Ze heeft de Japanners kunnen vergeven voor wat ze haar hebben aangedaan.
Vorig jaar bracht God deze pijn bij mij naar boven.

Nu was het de tijd dat ik moest vergeven. Soms zit je met pijn en verdriet en je kan het niet zo goed plaatsen wat het is. In mijn stille tijd kwam de boosheid naar boven wat die Japanners mijn moeder hadden aangedaan. Het bleek dat die boosheid nog in mijn zat. Als kind vertelde mijn moeder al de verhalen van wat ze had meegemaakt. Ik wist van haar pijn en verdriet. En ik kende verhalen uit mijn hoofd. Als kind is het een verhaal, maar als je volwassen ben weet je dat het echt gebeurd is.
Nu was het de tijd dat ik zou vergeven en die vloek van haat en bitterheid te verbreken over mijn leven. Ik wist niet dat het nog zo erg in mij was, maar toch de Heilige Geest bracht het heel sterk bij mij naar boven.
Ik ben op mijn knieën gegaan. Ik huilde en huilde, want ik ervaart zo'n pijn binnen in mij.
Ik ben gaan bidden en heb God gevraagd om die man die mijn moeder zoveel kwaad heeft aangedaan, haar heeft vernederd, om die te vergeven. Ik bad voor zijn nageslacht zodat ook die vrij gezet zouden worden voor wat die man heeft gedaan. Ik ervaart zo'n vrijheid na het gebed. Ik ben dat volk gaan zegenen.
God heeft mij een liefde gegeven voor dat volk.
Vroeger wou ik niets van Japan of wat dan ook weten.

Vergeven is zo belangrijk. Dat is de sleutel naar vrijheid. Ware vrijheid.

Uit onszelf kunnen we dat niet. We hebben Jezus daarvoor nodig.
Jezus is voor ons gestorven. Zijn bloed heeft hij voor ons gegeven.
Alle pijn en vernederingen heeft hij gedragen op het kruis.
Zodat wij genezing, verlossing, bevrijding kunnen ontvangen.
Jezus heeft mij genezing van al mijn pijn en verdriet.
Als kind ben ik misbruik door een familie lid, maar de pijn van moeder was ook op mij.
Ik begrijp nu ook waarom mij moeder mij niet lief kon hebben zoals je dat verwacht van een moeder.
Zij kon zichzelf niet helpen, hoe kan zij dan haar eigen kind helpen?
Ze had zelf zoveel verdriet en pijn.
Een verwonde kan een verwonde niet helpen.
Eerst moet jezelf genezen worden.
Zo heeft God mij met mijn moeder geholpen, want daardoor zocht ik niet meer naar de liefde van mijn moeder, maar wilde ik mijn moeder liefde geven, omdat ik begreep wat die pijn in haar was.
Ik weet nu, dat mijn moeder wel van mij hield. maar door de pijn en verdriet kon ze het niet tonen.
Door alle pijn en verdriet had ik geen mooie herinneringen van mijn moeder. Het leek of mijn leven alleen maar nare herinneringen had. Toen herstel, verlossing en bevrijding plaats vonden in mijn leven, kwamen de mooi herinneringen weer naar boven. Ik heb wel leuke momenten gekend met mijn moeder, maar door de pijn en verdriet wist ik het niet meer. De Heilige Geest heeft alles weer naar boven gebracht.  

Vaak begrijpen we niet altijd de weg die God gaat met ons leven, maar Gods weg is de beste.
Hij houdt van zijn kinderen.
Ik weet Hij houdt heel erg veel van mij.


Getuigenis over mijn Vader



Geschreven: 18-01-2007


Toen ik 15 jaar was overleed mijn vader.
Mijn vader hield heel erg van zijn dochters
De meisjes zijn de 4 jongste van 11 kinderen.
De jongste was altijd bij mijn moeder.
Hij nam ons vaak mee en deed leuke dingen met ons.
Hoewel ik mijn vader heb gekend als iemand die het weekend thuis kwam.
Heb ik toch hele mooi herinneringen van mijn vader
Hij werkte een hele tijd in Utrecht bij de spoorwegen en later werkte hij in Duitsland
Daarom dat mijn vader alleen het weekend thuis was. In die tijd was er werkeloosheid.

Op een dag ging ik bij mijn zus in Den Bosch logeren
Dit is iets wat ik nooit vergeet
Mijn zus was gaan werken.
Ik was bij haar thuis en plotseling kwam mijn oudste broer mij ophalen
Ze hadden niets gezegd wat er precies aan de hand was.
Bij ons in de familie werd er niet veel gezegd tegen de jongste kinderen.
Ik wist dus aan het begin niet wat er aan de hand was.
We reden in de auto naar mijn moeders huis.

Mijn vader was al een tijdje ziek. Dat is het enige wat ik wist, maar ik wist niet de ernst ervan. dat werd ons ook niet verteld
Mijn vader is aan lever kanker gestorven
Ik wist wel dat hij in Duitsland in Muchen-Gladbach in het ziekenhuis lag.
Ik was een paar keer mee op bezoek geweest en had mijn vader gezien,
maar begreep niet dat het heel erg was, omdat er niets werd gezegd tegen de jongste kinderen

Pas die dag in de auto hoorde ik mijn oudste broer zeggen dat paps was overleden.
Ik weet nog goed dat ik begon te huilen, maar niemand deed een arm om mij heen of troosten mij
Ik denk dat de familie zo erg met zichzelf bezig was dat daar niet eens werd aan gedacht.
Ik weet het zelf niet waarom. Maar voor mij stortte een hele wereld in.

Ik heb mijn vader nooit kunnen vertellen wat er met mij was gebeurd als kind. Ik denk dat Hij het nooit heeft geweten

Maar dit liet wel een grote leegte in mijn leven achter. Ik kon er met niemand over praten hoe ik mij voelde
Het is nu raar, als ik nu zo erover denk, want normaal als kind hoor je de kinderen op te vangen
Bij ons was het dat iemand tegen de meisjes zeiden, nu moeten jullie     voor je moeder zorgen
Zorg goed voor je moeder, werd er gezegd

Vanaf de dag dat mijn vader was begraven ben ik daarna nooit meer naar zijn graf gegaan
Toen ik verkering kreeg met mij man ben ik nog 1 keer naar het graf van mijn vader gegaan en heb toen afscheid genomen
Voor mij was dat de laatste keer dat ik daar zou komen.

Toen ik christen werd kwam de echte pijn en leegte pas naar boven.
Ik had wel afscheid genomen van mijn vader, maar in de diepste van mijn hart miste ik mijn vader heel erg
Ik was heel erg boos op mijn familie. Ik was ook een beetje boos op mijn moeder.
Ik kwam er achter dat ik het nooit echt had verwerkt.

Heel lang kon ik God ook niet als mijn Hemelse Vader zien
Ik bad tot Jezus en de heilige Geest. maar ik kon geen Vader, of Abba Vader zeggen
Ik had heel veel moeite om God als mijn hemelse Vader te zien.

Vaak zat ik in mijn gedachte te denken van waarom heeft U mijn vader zo jong weggenomen
Ik merkte een boosheid in mij die ik heel moeilijk van mij kon afzetten
Heel lang heb ik het aan niemand verteld.
Toen ik christen werd sprak ik er ook met niemand erover, hoe ik mij voelde.

Toen ik tot bekering kwam zat ik een paar jaar in een gemeente
later ben ik overgestapt naar een andere gemeente
Daar leerde ik een man kennen die voorganger was van de gemeente
Het was een oude man van in de 70 jaar.
Hij kon mijn vader wel zijn.

In die tijd kwam mijn heimwee naar mijn vader heel erg.
Ik miste hem heel erg. Ik had veel huilbuien
God heeft die voorganger echt op mijn weg gebracht,
want er ontstond een vertrouwen band tussen ons
Vanaf het eerste moment begon ik met die man te praten

Ik ben God heel erg dankbaar voor die man,
want in de jaren dat ik bij die man in de gemeente heb gezeten,
begon God mij te herstellen en te genezen
In die gemeente heb ik veel liefde ontvangen
daar ben ik ook open geworden om te gaan praten over alles uit mijn verleden
Die broeder is nu bij de Heer, maar ik ben God dankbaar voor deze man
Hij had zelf veel kinderen, maar hij behandelde mij altijd als 1 van zijn dochters
Hij was echt een herder voor zijn gemeente
Ik ervaart het hart van de Vader door hem heen

Ik weet, we moeten niet zien op mensen, maar soms geeft God mensen op je weg als je het echt nodig heb.
Ik heb nooit steun van mijn familie gehad. Niet toen mijn vader overleed en ook niet daarna.

Maar ik heb kunnen vergeven, het is een hele lange proces geweest.
Zelfs nu nog bid ik vergeving voor al mijn familie leden.

We dienen een Wonderbaarlijke God
We kunnen zoveel pijn oplopen in het leven
God houdt van zijn kinderen.
God houdt van de mensen.
Hij wil dat geen 1 verloren gaan
maar in alles is vergeving de sleutel
Als we niet vergeven, dan blijven we met bitterheid lopen
Niet vergeven vernietigt je hele leven
Het maak je lichamelijk ziek
Vergeven is een keuze die je maakt
Het is niet altijd makkelijk, maar God zal je helpen en de kracht geven om te vergeven
Maar die keuze moeten wij zelf maken en doen.

Nu dat ik mijn eigen verhaal zo lees begrijp ik nu ook waarom ik begon te spijbelen
Ik kon als kind wel redelijk goed leren, maar plotseling ging het gewoon niet meer

Ik rebelleerde erg veel tegen mijn moeder.
Ik had teveel geheimen in mijn leven
Er was teveel gebeurd met mij
Er was teveel pijn en verdriet
Daarom wilde ik altijd weglopen.
Maar ik kon nergens heen gaan.
Ik wist niet waar naar toe
Maar ik had altijd een gevoel van vluchten.
Weg willen gaan

Maar God is goed
Hij kende mij al voor mijn geboorte
Hij heeft mij geroepen
Hij kende het plan voor mijn leven
De duivel heeft geprobeerd mijn leven te vernietigen

Misschien denkt U waarom al die ellende
Ik heb geen antwoord ervoor
Maar ik ben er wel als meer dan overwinnaar uit gekomen in Christus
Ik ben dichter tot Jezus gegroeid en ik groei nog steeds
Ik heb de Vader mogen leren kennen als mijn Vader
en ik heb de zekerheid in     mijn hart dat de heilige Geest in mij woont
Het zal mij vormen tot de vrouw, waarvoor God mij heeft geroepen
En ik zal die plaats op Gods tijd in nemen
In Jezus Naam.

Getuigenis over mijn leven




WAAROM IK JEZUS VOLG EN WIL DIENEN

Getuigenis over mijn leven.
Geschreven: 28 november 2006

Als 17 jarig meisje ging ik het huis uit. Ik zou bij mij zus gaan logeren, maar ik ben daarna niet meer naar huis terug gegaan. Ik bleef bij mijn zus voor een tijdje inwonen en  een paar maanden later ging ik op mijzelf wonen.
Toen ik net 3 maanden in Rotterdam woonde leerde ik mijn man   kennen, met wie ik nu bijna 29 jaar getrouwd ben.
Zo ben ik van een meisje uit een dorp “Valkenswaard” in de grote stad “Rotterdam” terecht gekomen.

Toen ik 21 jaar was trouwde ik met mijn man. Ik dacht dat ik heel erg gelukkig was en dat het verleden weg was. Dat ik alles kon vergeten en zo mijn leven verder gaan. De reden waarom wij gingen trouwen was dat ik zwanger was geworden. Twee jaar later kreeg ik mijn 2e zoon.

Maar ik had nog een geheim dat ik aan niemand had verteld. Zelfs niet aan mijn man. Ik probeerde het verleden ver weg te stoppen en wilde er niet meer aan denken of aan herinnerd worden.
Ik weet nog dat ik heel veel huil buien had, maar vaak wist ik niet waarom ik huilde, maar ben gewoon zo verder gaan leven.
Tijdens mijn zwangerschap had ik er ook veel last van, maar ik dacht dat het erbij hoorde.

Ik denk innerlijk wist ik het wel, maar ergens wilde ik het niet weten. Dus stopte ik alles maar weg naar binnen.
Niemand mocht weten hoe ik mij echt voelde. Zo heb ik jaren geleefd. Van buiten was ik altijd de Silvia die veel lachte, maar van binnenin huilde ik vaak. Vooral ´s avonds en soms werd ik middernacht wakker en dan kwamen de tranen weer.

Ik was net bevallen van mijn 2e zoon in het jaar 1985

Toen mijn 2e zoon, bijna 3 maanden oud was, bracht een goede vriendin mij naar een Pinkstergemeente. Ik weet dit nog heel goed alsof het gisteren was gebeurd. Er was een gastspreker aanwezig. Hij predikte een Woord en ik had het gevoel alsof hij het over mij leven had. Hij zei bepaalde dingen die mij zo hebben aangeraakt. En toen zongen ze een lied van "Ik heb je lief met de liefde van de Heer". Tijdens dat lied volgde een uitnodiging. Ik weet alleen er brak iets in mij innerlijk. Ik heb heel lang zitten te huilen. Die vriendin heeft mij toen geholpen en ik voelde in mijn hart dat ik de keuze voor Jezus wilde maken.. Al hoewel ik het evangelie toen nog niet begreep, heb ik toch die keuze gemaakt in mijn hart.

Twee jaar later

Ik begon als een heel blijde christenen. Maar na 2 jaar begon mijn verleden naar boven te komen. Ik begreep niet wat er met mij aan de hand was. En waarom het gebeurde. Nog steeds had ik niet de moed om met iemand te praten. Ik dacht altijd dat God het zelf wel weg zou nemen als daar de tijd voor was.

Zo ben ik een aantal jaren verder gegaan als christen, maar in mijn hart voelde ik dat ik toch hulp moest gaan zoeken.
Maar uit schaamte durfde ik niet.

Op een gegeven moment was er een grote splitsing bij ons in de gemeente. In die tijd had ik heel veel behoefde er toch met iemand over te praten. Ik begon God pas voor het eerst te vragen en te bidden naar iemand die Hij op mijn weg zou sturen die ik kon vertrouwen. Door schaamte durfde ik zelf niet eens met God over mijn verleden te praten. Ik wist wel dat God alle dingen weet, maar toch was daar die diepe schaamte in mij. Zelfs door de problemen van mijn gemeente durfde ik het aan niemand te vertellen.

Een nieuwe gemeente

Door een goede vriendin en zus in de Heer ben ik in een andere gemeente terecht gekomen. Ik geloof dat het echt Gods Hand was. Ik werd zo goed op gevangen. Ik leerde de voorganger beter kennen en zodoende groeide er een goede vertrouwend relatie. Ik geloof dat het God was die mij deze persoon heeft gegeven.

Toen ik voor het eerst naar die gemeente ging, kwam ik heel vroeg in de morgen. Ik was vroeger van huis vertrokken en ik wist dat ik veel te vroeg zou aan komen. Ik kwam daar bij die deur en er was nog niemand ik de kerk. Een oude man kwam naar mij toe en stelde zich voor. Hij bleek de voorganger te zijn van de gemeente. Het was zo mooi en wonderlijk.
Ik was toen nog heel erg schuw naar mensen toe, vooral als het vreemde mensen zijn. Ik was meer wantrouwig naar mensen toen. Maar met deze man was er iets, wat ik toen destijds niet begreep.

Ik zat in een periode dat ik ook nog heel erg veel heimwee had naar mijn eigen vader. Ik miste mijn vader erg.
Terwijl mijn vader als jaren was overleden. Ik kwam er later achter dat ik het eigenlijk nooit het overlijden van mijn vader had verwerkt, dat hij plotseling was heen gegaan. Als kind zag ik mijn vader heel weinig daar mijn vader in Utrecht werkte. En later heeft hij zelfs in Duistland gewerkt. Dus ik zag mijn vader alleen vaak in de weekends. Maar ik had een goede band met mijn vader, en ik hield ook heel erg van mijn vader, alleen heb ik hem nooit mijn geheim durven te vertellen.

De voorganger

De voorganger die ik leerde kennen was een oudere man. Hij kon mijn vader wel zijn.
Door die vertrouwensband die ik had met hem, kwam er een dag dat ik hem vertelde wat er was gebeurd met mij als kind.

Ik geloof dat God mijn deze man op mijn weg bracht, omdat ik altijd een vaderlijke typ miste in mijn leven.
Ik kon God heel lang niet zien als mijn Hemelse Vader. Dat is pas veel later gekomen.

Jaren van Misbruik

Ik mijn kinderjaren ben ik misbruik door een familie lid. Het was vele jaren mijn geheim. Ik had het soms zover weggestopt dat ik vaak dacht dat het nooit gebeurd was. Maar in die tijd kwam alles naar boven.

Ik ben heel goed opgevangen door deze voorganger. Hij was de eerste persoon met wie ik vrij begon te praten over mijzelf. Hoe ik mij altijd heb gevoeld. Later leerde ik nog twee andere oudsten kennen die mij ook heel goed hebben begeleid. Ik werd goed opgevangen door deze mensen. Ik heb heel veel liefde ontvangen. In deze gemeente begon God vele dingen te openbaren aan mij en door mensen die voor mij gingen bidden.

En in die gemeente hebt ook ik vele bevrijdingen gehad. IK had een goede counseling gehad in deze gemeente.
God openbaarde stap gewijs de dingen die ik uit mijn leven moest verwijderen.
Het was geen makkelijk weg, maar door de zekerheid in mijn hart dat Jezus met mij mee wandelde door elk genezing proces heb ik veel kunnen overwinnen.

Het was geen makkelijke weg

Het was een weg met heel veel huilen, pijn en verdriet. Veel dingen kwamen eerst naar boven. Dingen die ik diep weg had gestopt, maar door de liefde die ik heb ontvangen van de broeders en zusters die God op mijn weg had gebracht, kon ik mijn angsten en wantrouwen overwinnen.

Vergeven

Nadat ik vele bevrijdingen heb gehad brak er een dag aan.
Een van de moeilijkste stappen was de persoon die mij dit had aangedaan vergeven. Maar door Gods genade heb ik hem kunnen vergeven. Het heeft mij veel tijd gekost om echt te vergeven en het was een proces, maar God had veel geduld met mij. Steeds weer, keer op keer, bevestigde de Heer mij dor Zijn Heilige Geest mij hoeveel Hij van mij hield. Hoe waardevol en kostbaar ik was voor God. En de liefde die zo intens door mij heen werkte, veranderde mij meer en meer innerlijk.

Ik herinner mij nog, dat een zuster voor mij ging bidden, en zei ervaart in de Geest dat ik die persoon moest vergeven.
Zij kreeg een openbaring van de Heer en ze zei tegen mij dat de Heer vroeg of ik die persoon wil vergeven.
Ik zei tegen haar dat kan ik niet en dat wil ik niet. Toen vertelde zei mij hoeveel Jezus van mij hield en dat Hij de gehele weg gegaan was naar het kruis voor al mijn zonden. Hij vergaf die moordenaar aan het kruis. Jezus werd bespuugd, geschopt, geslagen, vernederd. Dit alles heeft hij door staan voor mij, omdat hij van mij hield.

Op een gegeven moment begon ik te bidden

Heer, help mij die persoon te vergeven, ik kan Hem niet vergeven. Er was ook nog onwil n mij om te vergeven, omdat ik dacht van hij heeft mij toch pijn gedaan, terwijl ik nog een kind was. Hij is toch de dader, niet ik ... ik ben toch het slachtoffer.

Een visioen

Ik had nog nooit van mijn leven een visioen gehad.
Plotseling zag ik een fel Licht van boven, en dat Licht scheen recht op mij. Ik durfde het niet aan die zuster te vertellen, maar die zuster had ook die openbaring gehad van God over dat Licht. Zij had het ook gezien en zei toen tegen mij:
`Zie je het licht, het schijnt recht op je.`

Ik weet alleen ik ben van af die dag gaan belijden en gaan bidden voor die persoon. Ik wilde die persoon echt vergeven.

Sinds die dag begon mijn leven pas echt te veranderd. Het was een proces van vergeving. Ik heb heel vaak moeten belijden dat ik wil vergeven, maar ik ben nu zover dat ik weet dat ik die persoon echt heb vergeven.

Ik kan nu zeggen dat ik geestelijk al zover ben gegroeid dat alle bitterheid en boosheid helemaal uit mijn leven is verwijderd. Zelfs mijn verleden, wat vroeger voor als een film draaide heeft God weg genomen.

Een verandering

Toen God zo wonderbaarlijk begon te werken, vooral naar vele gebeden en bevrijdingen die ik heb gehad, kwam het verlangen om te gaan zingen. Ik wilde graag zingen maar ik durfde niet.
Als klein kind hield ik al van zingen. Ik heb als klein kind veel liedjes gezongen die ik hoorde van een plaat of van de radio. Ik hield altijd al van zingen.

Ik vond het altijd mooi als de dienst begon met gezang. Door mijn verleden had ik veel complexen. Ik durfde nog heel veel dingen niet. En vaak dacht ik dat ik heel veel dingen niet kon. Ik had ene heel negatief beeld over mijzelf.

Ik had een droom.

Op een dag had ik een droom. In die droom hoorde ik muziek en een lied. Ik hoorde het lied heel duidelijk en toen werd ik waker.

De hele dag door was ik dat lied aan het neuriën. Ik wist nog steeds niet welk lied het was.
Die dag ben ik naar een evangelische boekenwinkel gegaan en was op zoek naar muziek. Ik kocht een cassette met muziek, maar ik wist niet wat voor muziek erop stond. Toen ik thuis kwam draaide ik die cassette en tot mijn verbazing hoor ik het lied dat ik in mijn droom hoort

Het lied heet "Maak mij rein voor U". Ik wist niet wat ik hoorde.
Ik weet alleen toen ik het lied hoort kende ik het lied meteen.
Ik geloof dat God dat lied al in mijn hart had gelegd, toen ik in die droom het muziek en lied hoorde..

Zingen

Op een maandag was er een dienst en nam ik de vrijmoedigheid om dat lied te zingen voor de gemeente.
Ik gin eerst naar mijn voorganger en ik vertelde hem wat er was gebeurd. Ik vertelde hem over het lied, en ik mocht van hem het lied zingen.

Ik was heel nerveus en bang, want ik had nog nooit gezongen voor mensen, maar ik voelde in mijn hart dat ik het moest doen. Vanaf die dag was er een grote wending in mijn leven. Iemand had een profetische woord voor mij over het zingen.

Mijn eerste bediening was begonnen.

Voor dat ik het realiseerde mocht ik in het worship team gaan zingen.
Alles ging met een sneltrein voor mij. Ik heb nooit gevraagd om te gaan zingen,
maar God zelfs opende deuren voor mij. Men heeft mijzelf benaderd om te gaan zingen.
Het zingen heeft mij heel veel goeds gedaan. Geestelijk veranderde er dingen innerlijk in mij.
Als ik in mijn eigen huis zong heb ik mogen ervaren hoe de geest van God mij innerlijk begon te genezen en herstellen.
Ik vond het heerlijk om in mijn stille tijd samen met de Heer te zijn. Ik ervaardde zo´n innerlijke vrijheid in mij.

Door het zingen heb ik heel veel angsten overwonnen.
Dingen van wat ik dacht, "dat kan ik niet"
Ik begon steeds meer dingen in mijzelf te ontdekken.
Talenten en gaves die God in mijn heeft gezet.
Ik begon steeds meer vrijmoedigheid te krijgen.
Ik begon steeds meer te getuigen in de gemeente.
Ik begon mijn schaamte te overwinnen.
Ik werd bevrijd voor angst voor mensen.

Vrouwen groep die misbruik zijn

Door Gods genade ben ik later   in een gemeente  terecht gekomen, in een praat groep met vrouwen die het zelfde hebben meegemaakt als ik. Het was voor mij zo'n zegen. Daar ben ik pas echt los gekomen van mijn verleden. Ik kon daar veel zeggen en mijzelf uiten, omdat er vrouwen waren die mij echt begrepen. Al was de situatie anders van ieder gebeuren, maar de pijn is het zelfde. Door die praat groep ben ik echt vrij gekomen van mijn verleden.

Ik heb daar geleerd wie ik ben in Christus. Hoe God over mij denkt. Wie ik ben als vrouw zoals God mij heeft gemaakt,
In mijn huwelijk kwam ook verandering, genezing en herstel. En nog heel veel dingen heb ik daar ontvangen en geleerd.
Nu ben ik al zo ver gegroeid als christen dat ik al meerdere malen voor vrouwen heb getuigt over mijn verleden.
Ik heb mijn schaamte overwonnen. En God gaat verder.

Deze vrouwen groep heeft mij echt heel veel goeds gedaan. En ik ben god dankbaar dat ik daar ben gekomen.
Ik was niet in deze gemeente aangesloten, dus eigenlijk was het meer voor de gemeente leden. Maar na een gesprek met de vrouw van de voorganger, mocht ik in de groep komen.

(Zo de Heer mij leid, ga ik meer schrijven)

Ik kan de Vader, Zoon en Heilige Geest alleen maar danken voor alles wat hij nu in  mijn leven heeft gedaan en wat Hij nog meer wil doen. Ik bid dat deze getuigenis nog vele mensen zal bemoedigen om altijd door te gaan met Christus, hoe moeilijk het leven ook soms is.

Hoeveel strijd je ook ervaar: Hou altijd je ogen gericht op Jezus en zie altijd en alleen op Hem.
Zelfs als mensen je teleurstellen. Jezus is altijd je beste Vriend. Zie altijd op Jezus. Hou je ogen gericht op Jezus.
Je zult altijd wel christen tegen komen in je leven die je niet begrijpen, maar laat Jezus altijd je leidsman zijn en je beste vriend.

En mensen die Christus nog niet kennen als hun persoonlijke Verlosser. Bevrijder, Redder en Geneesheer, wil ik zeggen Jezus is de moeite waard om die keuze te maken. Hij doet wat zijn Woord zegt. Hij is Rechtvaardig. Alle eer en lof en dankzegging komt Hem toe. Ik prijs zijn wonderbaarlijke Naam.
De Here zegene u allen.


Dit is het lied:

[427] Dwars door het vuur


Maak mij rein voor U
Als gelouterd goud en zuiver zilver
Laat mij zijn voor U
Als gelouterd goud Puur goud

refrein:
Dwars door het vuur maak U mij rein en puur
Ik strek mij uit, Jezus
Naar meer van U Geest en Uw Heiligheid
Ja ik bestluit, Jezus
Een dienstknecht te zijn voor u mijn meester
Steeds tot Uw wil bereid.

Maak mij rein voor U
Was mijn leven schoon, vergeef mijn zonden
Laat mij zijn voor U
Zuiver als Uw Zoon, Heilig mij

Voor mij zit er een hele diepe betekenis in dit lied, want dit lied is mijn belijdenis geworden.
Zo verlang ik te zijn en te leven   voor God.
Rein en Heilig
Hij heeft al mijn zonden gedragen aan het kruis.
Alle pijn, verdriet en vernederingen heeft Hij voor mij gedragen.
Alle liefde die ik niet had, heeft Hij mij dubbel terug gegeven.
Alles heeft Hij gereinigd door Zijn bloed.
Nu wil ik alleen nog leven ter eer en glorie voor Hem.
En een zegen zijn voor anderen en Zijn liefde overdragen aan anderen.

God zegen u allen.